طرق مقابله با استکبارچون استکبار از اعمال ناپسندی هست و باعث دوری بنده از خدا می شود لذا در قرآن و روایات برای مقابله با این عمل ناپسند طرقی ذکر شده هست که به نام طرق مقابله با استکبار معروف هست. ۱ - صبر۱. صبر و پایداری یکی از راههای مقابله با استکبار هست. «واَورَثنَا القَومَ الَّذینَ کانوا یستَضعَفونَ مَشـرِقَ الاَرضِ ومَغـرِبَهَا... بِما صَبَروا ودَمَّرنا ما کانَ یصنَعُ فِرعَونُ وقَومُهُ....». ۲ - وجود رهبر صالحوجود رهبری صالح و یاورانى صدیق یکی از راههای دیگر مقابله با استکبار هست. «...والمُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجالِ والنِّساءِ والوِلدنِ الَّذینَ یقولونَ رَبَّنا اَخرِجنا مِن هـذِهِ القَریةِ الظّالِمِ اَهلُها واجعَل لَنا مِن لَدُنک وَلِیـًّا واجعَل لَنا مِن لَدُنک نَصِیرا». رهبر صالح و نیروی انسانی دو شرط اساسى براى مبارزه با مستکبران و ستمگران است. [۴]
راهنما، ج۳، ص۴۷۱.
۳ - جهاد همگانی۳. جهاد همگانى و فراگیر: «وما لَکم لا‌تُقـتِلونَ فى سَبیلِ اللّهِ والمُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجالِ والنِّساءِ والوِلدنِ...». ۴ - استمداد از خدا۴. دعا و استمداد از خدا: «والمُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجالِ والنِّساءِ والوِلدنِ الَّذینَ یقولونَ رَبَّنا اَخرِجنا مِن هـذِهِ القَریةِ الظّالِمِ اَهلُها...». امام خمینی در یک تقسیم‌بندی کلی برای ایستادگی در برابر نفوذ استکبار بر دو امر تکیه می‌کند: ۱- حفظ وحدت و انسجام ملی: به اعتقاد ایشان مهم‌ترین سلاح برای مسلمانان و مستضعفان جهان در مبارزه با استکبار، وحدت و آگاهی است. ۲- مبارزه آشتی‌ناپذیرانه تا قطع همه وابستگی‌ها به ابرقدرت‌ها: ایشان با بیان این نکته که استکبار جهانی با بهره‌گیری از علوم و فنون پیشرفته و تبلیغاتی با شعار فریبنده حقوق بشر، ضرورت مبارزه با استکبار جهانی را به گستردگی حضور استکبار مطرح کرده و برای کشاندن مبارزات به خارج از مرزهای کشور آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را روز قدس اعلام کرد و همه مردم را در این روز، به مبارزه با استکبار جهانی فرامی‌خواند و افراد ساکت در این روز را از مستکبران و دستیاران آنان برمی‌شمارد. چنان‌که به هدف گسترش مبارزه با استکبار جهانی بر مراسم «برائت از مشرکین» در روزهای حج تاکید جسته و هر سال با پیام خود، حاجیان بیت‌الله‌الحرام را به میدان مبارزه با استکبار جهانی دعوت می‌کرد. امام خمینی وابستگی فکری مستضعفان به مستکبران و استقلال فکری و درونی نداشتن آنان را سرچشمه وابستگی‌های دیگر می‌دانست و راه نجات را بیدارشدن از خواب مصنوعی تحمیل شده بر برخی اقشار به‌خصوص متفکران و روشنفکران کشورهای مستضعف می‌دید همان گونه که بیداری ملت‌های مستضعف را نخستین گام برای رسیدن به پیروزی می‌دانست. ایشان ظلم‌پذیری و تن به اسارت دادن مردم مستضعف مظلوم جهان را بدتر از ستمکاران به شمار می‌آورد و به همه کشورهای زیر سلطه مستکبران هشدار می‌داد اگر به خود متکی نباشند تا ابد گرفتار خواهند ماند. ایشان با اشاره به اینکه حق گرفتنی است، راه نجات از سلطه غرب را روی پای خود ایستادن و قیام و تاختن بر عوامل بیگانه و بیرون‌کردن آنان از میدان می‌دانست. امام خمینی معتقد است استکبار جهانی در دوران خواب و ناآگاهی مسلمانان، اسلام و قرآن را خطری بزرگ می‌داند که با عوامل داخلی و خارجی و بهره‌گیری از نویسندگان، گویندگان و خطیبان وابسته در کشورهای اسلامی نفوذ کرده‌اند بنابراین توطئه‌گری و دسیسه‌چینی استکبار در کشور باید جدی گرفته شود و با آنها مبارزه کرد. [۱۲]
خمینی، روح‌الله، دانشنامه امام خمینی، ج۱، ص۶۹۸، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۰۰.
۵ - پانویس
۶ - منبع• دانشنامه موضوعی قرآن • دانشنامه امام خمینی، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۰۰ شمسی. رده‌های این صفحه : استکبار | دیدگاه های اخلاقی امام خمینی
|